دوش گفتا قصه ای مامان من ، تا بخوابم نرم گردد جان من _ شعری از استاد خرناس _ آدینه 1380/11/05

_ در این قسمت از استاد خرناس ، استاد پس از ورود به استودیو و سلام و احوالپرسی با خانم صادقیان و شنوندگان آدینه در تعریف از شعر آقای سید حسن نقیبیان از تهران ، این بیت را می سرایند 

الهی سینه ای ده آتش افروز    در آن سینه دلی چون شهریاری 

استاد خرناس در ادامه به پرسش های شنوندگان آدینه پاسخ می دهند . از جمله این پرسش ها

_ شنونده ای از بوشهر پرسیدند که وجه تشابه اختلاس با خلاص چیست ؟

- لیلا میقونی پرسیدند که مدرک استاد از کجاست ؟

_ امیر محرر خوانساری پرسیدند معادل کلمه دیجیتال چیست ؟

_ تپل تپلی از اونور آب پرسیدند که چرا استاد محافظه کارند و دستشان را رو نمی کنند ؟

_ برج ایفل پرسیدند که رانت خوار به زبان فرانسه چه می شد ؟

_ جمشید و حسین از دانشگاه تربیت معلم تهران پرسیدند که از دماغ فیل افتادن یعنی چه و کسانی که از دماغ فیل نمی افتند از کجا می افتند ؟

_ محمد یمین از آمریکا پرسیدند که چرا ضرب المثل گاومون دو قلو زایید را در مواقعی که می خواهند خبر بد بدهند ، استفاده می کنند ؟

شعر این هفته استاد خرناس اینگونه شروع می شود

 دوش گفتا قصه ای مامان من     تا بخوابم نرم گردد جان من

گفت مامانم که چشمانت ببند     گر شنیدی قصه ای کشکی مخند

بسته کردم چشم خود را من به خواب     اینچنین فرمود با صد آب و تاب

 .......

این بخش از استاد خرناس با عنوان ادبیات خیلی نوین ، پخش شده از برنامه آدینه 1380/11/05 می باشد .